ศีล – Page 2

ตัวอย่างเรื่อง ศีล จากพระไตรปิฎก : ไม่รักษาศิลข้อ 3

ในสมัยพระกัสสปสัมมาสัมพุทธเจ้า มีภิกษุรูปหนึ่งตายแล้วไปเกิดในตระกูลของเศรษฐีในกรุงพาราณสี

เขาเป็นคนที่มีราคะมาก จึงประพฤติผิดในภรรยาคนอื่น เมื่อตายแล้วไปเกิดในนรก ทุกข์ทรมาณแสนนาน

ในนรกนั้น แล้วจากนั้นจึงได้มาเกิดเป็นหญิง ขณะอยู่ในท้องมารดา ด้วยเศษวิบากกรรมที่เหลือจึงทำให้

ขณะที่มารดาตั้งครรภ์ นางได้รับความลำบากเพราะร้อนที่ท้อง เนื่องจากร่างกายของสัตว์ทั้งหลาย

ที่มาจากนรกย่อมเป็นของร้อน เมื่อเกิดมากรรมก็บีบคั้นให้เป็นที่เกลียดชังของมารดาบิดาและพวกพ้องบริวาร

(46/148)

พระโพธิสัตว์ละมิจฉาอาชีวะแล้ว อยู่ด้วยสัมมาอาชีวะ เว้นขาดจากการโกงด้วยตาชั่ง การโกงด้วยของปลอม

การโกงด้วยเครื่องตวงวัด และการโกงด้วยการรับสินบน การหลอกลวงและตลบตะแลง เว้นขาดจากการตัด

การฆ่า การจองจำ การตีชิง การปล้น และการกรรโชก ทำให้ได้ลักษณะมหาบุรุษ คือ

มีฟันที่เรียบเสมอกัน ไม่สั้น ไม่ยาว ผลข้อนี้ทำให้เมื่อเป็นพระเจ้าจักรพรรดิ มีพระราชโอรสมากกว่าพัน

ต่างล้วนเป็นผู้ที่แกล้วกล้า สามารถชนะเสนาของข้าศึก ได้โดยธรรม มิต้องใช้อาชญา ทรงครองแผ่นดินนี้

มีสาครเป็นขอบเขต มิได้มีเสาเขื่อน มิได้มีนิมิต ไม่มีเสี้ยนหนาม ไม่มีหมู่โจร เมื่อเป็นพระราชาจะมีบริวาร

ที่ประพฤติธรรม เมื่อเป็นพระพุทธเจ้าจะมีบริวารที่มีศิลบริสุทธิ์

เมื่อครั้งที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเกิดเป็นมนุษย์ในชาติก่อน ๆ ได้เว้นขาดจากการฆ่า มีความละอาย มีความกรุณา

หวังประโยชน์แก่สัตว์ทั้งปวง เมื่อเข้าสู่ความเป็นเทพ ย่อมครอบงำเทวดาอื่นในโลก ครั้นจุติจากโลกสวรรค์

ย่อมได้มหาบุรุษลักษณะ 3 ประการ คือ

1. สันพระบาทยาว

2. มีพระองคุลียาว

3. พระวรกายตรงดังกายพรหม

ผลข้อนี้ ทำให้มีพระชนมายุยืนนานจะเป็นบรรพชิต หรือคฤหัสถ์ก็ไม่มีข้าศึกศัตรูใด ๆ ในโลก สามารถปลงพระชนม์ได้