ตัวอย่างเรื่อง ศีล จากพระไตรปิฎก : รักษาศิลข้อ 4 มาดี
ในครั้งพุทธกาล สามีของหญิงคนหนึ่ง ฟังพระธรรมเทศนาของพระบรมศาสดาแล้วจึงเกิดศรัทธา นางจึงได้ออกบวช
พระเจ้าปเสนทิโกศลทรงทราบว่าหญิงคนนี้ไม่มีสามี จึงรับสั่งให้มาอยู่ในพระราชวัง วันหนึ่ง ทรงประทานดอกบัว
แก่นาง นางแสดงอาการร่าเริง แต่เมื่อดมดอกบัวแล้ว นางก็ร้องให้ พระราชาทรงเห็นอาการทั้ง 2 อย่างของนาง
จึงรับสั่งให้เรียกนางมาถาม นางจึงเล่าถึงกลิ่นปากของสามีนางที่หอมเหมือนดอกบัว
พระราชาอยากพิสูจน์ความจริง วันรุ่งขึ้นจึงรับสั่งให้คนขนของหอมที่มีกลิ่นอย่างดีทุกอย่างออกไปจากวัง
แล้วกราบทูล พระบรมศาสดาพร้อมทั้งสาวก รวมทั้งพระเถระที่เคยเป็นสามีของนางเข้ามารับภัตตาหารในวัง
เมื่อฉันภัตตาหารเสร็จแล้ว พระราชาจได้กราบอาราธนาให้พระสัมมาสัมพุทธเจ้าและพระสาวกกลับ
เหลือก็แต่พระเถระรูปนั้น เมื่อพระเถระกล่าวอนุโมทนา กลิ่นหอมก็ได้ฟุ้งไปทั่วพระราชวัง
วันรุ่งขึ้นพระราชาไปกราบทูลถามพระศาสดา พระองค์ตรัสเล่าว่า ในอดีตเมื่อพระภิกษุรูปนี้ได้ฟังพระสัทธรรม
ก็เปล่งสาธุการ ว่า “สาธุ สาธุ” โดยความเคารพ ไม่ขาดสาย กลิ่นปากจึงหอมเหมือนกลิ่นดอกบัว (มก.32/44)