HubCorner

ตัวอย่างเรื่อง ศีล จากพระไตรปิฎก : รักษาศิลข้อ 4 มาดี

ในครั้งพุทธกาล สามีของหญิงคนหนึ่ง ฟังพระธรรมเทศนาของพระบรมศาสดาแล้วจึงเกิดศรัทธา นางจึงได้ออกบวช

พระเจ้าปเสนทิโกศลทรงทราบว่าหญิงคนนี้ไม่มีสามี จึงรับสั่งให้มาอยู่ในพระราชวัง วันหนึ่ง ทรงประทานดอกบัว

แก่นาง นางแสดงอาการร่าเริง แต่เมื่อดมดอกบัวแล้ว นางก็ร้องให้ พระราชาทรงเห็นอาการทั้ง 2 อย่างของนาง

จึงรับสั่งให้เรียกนางมาถาม นางจึงเล่าถึงกลิ่นปากของสามีนางที่หอมเหมือนดอกบัว

พระราชาอยากพิสูจน์ความจริง วันรุ่งขึ้นจึงรับสั่งให้คนขนของหอมที่มีกลิ่นอย่างดีทุกอย่างออกไปจากวัง

แล้วกราบทูล พระบรมศาสดาพร้อมทั้งสาวก รวมทั้งพระเถระที่เคยเป็นสามีของนางเข้ามารับภัตตาหารในวัง

เมื่อฉันภัตตาหารเสร็จแล้ว พระราชาจได้กราบอาราธนาให้พระสัมมาสัมพุทธเจ้าและพระสาวกกลับ

เหลือก็แต่พระเถระรูปนั้น เมื่อพระเถระกล่าวอนุโมทนา กลิ่นหอมก็ได้ฟุ้งไปทั่วพระราชวัง

วันรุ่งขึ้นพระราชาไปกราบทูลถามพระศาสดา พระองค์ตรัสเล่าว่า ในอดีตเมื่อพระภิกษุรูปนี้ได้ฟังพระสัทธรรม

ก็เปล่งสาธุการ ว่า “สาธุ สาธุ” โดยความเคารพ ไม่ขาดสาย กลิ่นปากจึงหอมเหมือนกลิ่นดอกบัว (มก.32/44)

ตัวอย่างเรื่อง ศีล จากพระไตรปิฎก : ไม่รักษาศิลข้อ 3

ในสมัยพระกัสสปสัมมาสัมพุทธเจ้า มีภิกษุรูปหนึ่งตายแล้วไปเกิดในตระกูลของเศรษฐีในกรุงพาราณสี

เขาเป็นคนที่มีราคะมาก จึงประพฤติผิดในภรรยาคนอื่น เมื่อตายแล้วไปเกิดในนรก ทุกข์ทรมาณแสนนาน

ในนรกนั้น แล้วจากนั้นจึงได้มาเกิดเป็นหญิง ขณะอยู่ในท้องมารดา ด้วยเศษวิบากกรรมที่เหลือจึงทำให้

ขณะที่มารดาตั้งครรภ์ นางได้รับความลำบากเพราะร้อนที่ท้อง เนื่องจากร่างกายของสัตว์ทั้งหลาย

ที่มาจากนรกย่อมเป็นของร้อน เมื่อเกิดมากรรมก็บีบคั้นให้เป็นที่เกลียดชังของมารดาบิดาและพวกพ้องบริวาร

(46/148)

ตัวอย่างเรื่อง ศีล จากพระไตรปิฎก : รักษาศิลข้อ 2 มาดี

พระโพธิสัตว์ละมิจฉาอาชีวะแล้ว อยู่ด้วยสัมมาอาชีวะ เว้นขาดจากการโกงด้วยตาชั่ง การโกงด้วยของปลอม

การโกงด้วยเครื่องตวงวัด และการโกงด้วยการรับสินบน การหลอกลวงและตลบตะแลง เว้นขาดจากการตัด

การฆ่า การจองจำ การตีชิง การปล้น และการกรรโชก ทำให้ได้ลักษณะมหาบุรุษ คือ

มีฟันที่เรียบเสมอกัน ไม่สั้น ไม่ยาว ผลข้อนี้ทำให้เมื่อเป็นพระเจ้าจักรพรรดิ มีพระราชโอรสมากกว่าพัน

ต่างล้วนเป็นผู้ที่แกล้วกล้า สามารถชนะเสนาของข้าศึก ได้โดยธรรม มิต้องใช้อาชญา ทรงครองแผ่นดินนี้

มีสาครเป็นขอบเขต มิได้มีเสาเขื่อน มิได้มีนิมิต ไม่มีเสี้ยนหนาม ไม่มีหมู่โจร เมื่อเป็นพระราชาจะมีบริวาร

ที่ประพฤติธรรม เมื่อเป็นพระพุทธเจ้าจะมีบริวารที่มีศิลบริสุทธิ์

ตัวอย่างเรื่อง ศีล จากพระไตรปิฎก : รักษาศิลข้อ 1 มาดี

เมื่อครั้งที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเกิดเป็นมนุษย์ในชาติก่อน ๆ ได้เว้นขาดจากการฆ่า มีความละอาย มีความกรุณา

หวังประโยชน์แก่สัตว์ทั้งปวง เมื่อเข้าสู่ความเป็นเทพ ย่อมครอบงำเทวดาอื่นในโลก ครั้นจุติจากโลกสวรรค์

ย่อมได้มหาบุรุษลักษณะ 3 ประการ คือ

1. สันพระบาทยาว

2. มีพระองคุลียาว

3. พระวรกายตรงดังกายพรหม

ผลข้อนี้ ทำให้มีพระชนมายุยืนนานจะเป็นบรรพชิต หรือคฤหัสถ์ก็ไม่มีข้าศึกศัตรูใด ๆ ในโลก สามารถปลงพระชนม์ได้

การทำผิดศิลนั้น จะทำให้เราจิตใจขุ่นมัว เศร้าหมอง ยิ่งผิดศิลมาก ใจก็ยิ่งเสื่อมคุณภาพมาก เภทภัยต่าง ๆ

จะตามมาล้างผลาญอย่างไม่เลิกรา โทษขั้นร้ายแรงของการผิดศิล คือ จะทำให้ไม่ได้เกิดเป็นมนุษย์

เพราะประพฤติผิดธรรมของมนุษย์ แต่จะต้องไปเกิดเป็นสัตว์นรก สัตว์เดรัจฉาน เปรต หรืออสุรกาย

ซึ่งทำให้มีความทุกข์ทรมาณในการสร้างบารมี เมื่อกรรมนั้นเบาบางลง แล้วได้มาเกิดเป็นมนุษย์อีกครั้ง

ก็จะต้องรับวิบากกรรมที่ยังหลงเหลืออยู่อีก

การที่มนุษย์เราต้องพบเจอกับเรื่องเดือดร้อนต่าง ๆ นานา เช่น ขโมยขึ้นบ้าน ไฟไหม้บ้าน เจ็บไข้ได้ป่วย

เป็นบ้า สามีหรือภรรยานอกใจ แฟนทิ้ง หรือแม้แต่ถูกใส่ร้าย ถูกโกงเงิน ทุกสิ่งทุกอย่างเหล่านี้ล้วนเป็นผล

ของกรรมจากการที่เราเคยทำผิดศิลมาในอดีตนับภพนับชาติไม่ถ้วน ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ

ถ้าไม่อยากพบกับความทุกข์ทรมาณก็ควรออกแบบชีวิตให้สมบูรณ์ งดงาม และสร้างสะพานข้ามภพข้ามชาติ

ที่มั่นคงด้วยการรักษาศิลให้บริสุทธิ์บริบูรณ์ตลอดไป